Aşureyi benim kadar seven var mıdır acaba? Bayılırım, bayılırım.
Benim gibi aşure aşığı biri için Muharrem ayı bulunmaz nimet.
Bu yıl otlakçılık yapmayayım, kedi gibi komşuların getirmesini beklemeyeyim, dışarıdaki lezzetsiz aşûreleri de yemeyeyim, hem ben de komşulara dağıtırım, dedim bugün kendim yaptım. Çok da güzel oldu. Dee her profesyonel ev kadını gibi benim de yaptığımı yiyememe sorunum var. Pişirirken doyuyorum derler ya o hesap.
Ben normalde yaptığım yemekleri de yiyemem öyle. Sofraya iştahı kapalı bir şekilde otururum. Herhalde kokudan falan etkileniyorum. Ya da bütün yapım aşamalarını gördüğüm için hevesim kaçıyor.
Aşurede bu olmasaydı iyiydi. Ben koca bir tencere aşurenin bir kısmını dağıttıktan sonra kalanını üç gün kase kase yerim diyordum.
Neyse, yarın kocacım işe götürsün bari. Sevaptır.
Bir de gözümde büyütüyormuşum ne kadar kolaymış aşure yapmak meğerse.
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder