Eşimin tatil günü benim tatil günüm oluyor. Sabah veriyorum Guduyu kucağına, hadi yallah salona. Ben de biraz daha uyuyorum. Bu bir kaç saat uyku öyle iyi geliyor ki, bir kaç gün daha mutlu geziyorum.

         Bu sabah da eşim işe gitmedi. Guduyla kırk gürültüden sonra nihayet salona gittiler. Bu ev halkı hala huyumu çözemedi. Ben bir kere uyandım mı uyumam çok zor, anlayın artık. 

      Tam hafiften dalmıştım ki baba oğul tekrar damladı. Eniştem şehir dışında diye iki gecedir bizimle kalan ablamın bir iki saatlik bir işi varmış, halletmek için hep beraber dışarı çıkmaya karar vermişler, onu haber veriyorlar. Ben de uyurmuşum o sırada. Poff! Başa sardık gene. Uyu demek için uyandırıyorlar. 

         Pardon da beni neden yine uyandırdınız, hadi uyandırdınız, beni niye plana dahil etmiyorsunuz, hadi beni götürmüyosunuz oğlumu nereye götürüyosunuz? Biraz trip yaptım ama sallamadılar.

         Gudu doğduğundan beri evde o kadar tıkıldım kaldım ki, biri bakkala gitse kuyruk olasım var. 

       Gittiler. Uyudum mu? Uyumadım tabi. Uyku perim kaçtı bi kere. Kalktım. Önce bir bardak su içtim. Yüzümü bile yıkamadan saçımı bile toplamadan bir eti cin yedikten sonra Gudu görüp istemesin diye zulaladığım çakıl çikolataları, hariboları ve bilgisayarı da alıp geri yatağa yattım. Ay nasıl mutluyum ya.

         Önce hayıflandım, trip yapmasaydım keşke, biraz daha geç gelirlerdi böylece.  Sonra dedim yok yok geldiklerinde de surat asayım ki kahvaltıyı hazırlamak zorunda hissetsinler. Ehheh! Kıvrak zekamla bir kez daha gurur duydum. 

        Her sabahı aynı yaşamaktan ne çok bıkmışım. Hep aynı, yüzünü yıkama, nemlendirme, özenle kahvaltı hazırlama, Gudunun kahvaltısına ayrı özenme, yok kahvaltısına ceviz ezeyim, yok önce pekmez içireyim, yeşillikleri sirkede bekleteyim, eşimin kıyafetini ayarlayayım, onu uğurlayayım, masayı toplayayım,  yok bilmem ne! Neyim ben? başöğretmen mi, mürebbiye mi, arap kalfa mı? 

          Off, isyanım geldi.!

     Bu ara jelibonlardan çok bahseder oldum. Ama bu sabahki bir kaç saatlik özgürlüğümün başrolünde onlar vardı. Arada böyle yapmak lazım ya, böyle salmak, kendi düzeninin dibine vurmak, anneyim ben, nasılsa mecburen geri çıkacağım.